คณะกรรมการอนามัย สุขาภิบาล และโภชนาการประจำหมู่บ้าน: ผู้ปฏิบัติงานระดับหมู่บ้านตระหนักถึงบทบาทของตนหรือไม่

พื้นหลัง: ภารกิจด้านสุขภาพแห่งชาติมีวัตถุประสงค์เพื่อให้เกิดการกระจายอำนาจและการมีส่วนร่วมของชุมชนผ่านการสร้างและสนับสนุนคณะกรรมการสุขาภิบาลและโภชนาการประจำหมู่บ้าน (VHSNCs) บริการที่นำเสนอผ่านVHSNCได้แก่ อนามัยแม่และเด็ก การวางแผนครอบครัว สุขอนามัย โรคติดต่อและการส่งเสริมสุขภาพ และโภชนาการ การศึกษานี้ดำเนินการเพื่อประเมินความตระหนักในการดำเนินงานของการดำเนินงานของVHSNCในหมู่เจ้าหน้าที่ระดับหมู่บ้านในเขต Dehradun วิธีการ: การศึกษาภาคตัดขวางตามชุมชนได้ดำเนินการในบล็อกดอยวาลาและไรปูร์ของเขตเดห์ราดูนตั้งแต่เดือนมิถุนายน 2019 ถึงเดือนกรกฎาคม 2019 สมาชิกของVHSNCที่เป็นสมาชิกอย่างน้อย 3 เดือนได้รวมอยู่ในการศึกษานี้ แบบสอบถามกึ่งโครงสร้างที่ผ่านการทดสอบล่วงหน้าถูกนำมาใช้เพื่อรวบรวมตัวแปรทางสังคมและประชากรและคำถามเกี่ยวกับความตระหนักและความรับผิดชอบในการดำเนินการVHSNC รวบรวมข้อมูล ด้านสุขอนามัย โดยการสัมภาษณ์ส่วนตัวโดยใช้ Epi-Collect และวิเคราะห์โดย SPSS 23 ผลลัพธ์: จากสมาชิก 69 คน 64 คน (92.4%) มีการศึกษาอย่างเป็นทางการจนถึงมัธยมปลาย มีสมาชิกประมาณ 50% เท่านั้นที่รู้เกี่ยว กับเอกสารสำคัญที่เกี่ยวข้องกับVHSNC สมาชิกหกสิบห้าคน (ร้อยละ 98.48) เชื่อว่าคณะกรรมการมีบทบาทหลักในการบริการด้านสุขภาพในหมู่บ้าน สมาชิก 54 คน (ร้อยละ 81.82) ทำเครื่องหมายว่าการจัดหาน้ำดื่มสะอาดเป็นหน้าที่ 48 คน (ร้อยละ 72.73) เห็นด้วยกับ การเข้าถึงห้องน้ำสาธารณะที่สะอาดและสิ่งอำนวยความสะดวกด้านสุขอนามัย ในขณะที่บางคนเข้ามามีบทบาทในระบบจำหน่ายสาธารณะ บทสรุป: ประมาณครึ่งหนึ่งของสมาชิกรับรู้ถึงการทำงานของ VHSNCs บางส่วนหรือทั้งหมด จำเป็นต้องมีการให้ความรู้เพิ่มเติมแก่พวกเขา การแนะนำ ภารกิจสุขภาพแห่งชาติ (NHM) มองเห็นว่าการเป็นเจ้าของสถาบันสาธารณสุขสามารถบรรลุผลสำเร็จได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยการทำให้แน่ใจว่าบุคลากรสาธารณสุขทำงานร่วมกับการมีส่วนร่วมของชุมชน[1] NHM ตั้งใจให้เกิดการกระจายอำนาจและการมีส่วนร่วมของชุมชนผ่านการสร้างและสนับสนุนการสุขาภิบาลสุขภาพหมู่บ้านและ คณะกรรมการโภชนาการ (VHSNCs) เพื่อให้บรรลุถึงการกระจายอำนาจและการมีส่วนร่วมของชุมชนในระดับรากหญ้า แนวทางของ NHM แนะนำให้จัดตั้งVHSNCภายใต้ Gram Sabha ผ่าน District Health Administration[ 2 ] “การมีส่วนร่วมของประชาชนในการวางแผนด้านสุขภาพ” และการปรับปรุงบริการด้านสุขภาพในพื้นที่ชนบทมีการวางแผนเพื่อมุ่งเน้นไปที่ผู้หญิงและเด็ก บริการที่นำเสนอผ่านVHSNCรวมถึงอนามัยแม่และเด็ก การวางแผนครอบครัว สุขอนามัย โรคติดต่อและการส่งเสริมสุขภาพ และโภชนาการ[ 1 ] มีการบันทึกไว้แล้วว่าเจ้าหน้าที่ระดับหมู่บ้านมีโครงสร้างที่ไม่ดีและการใช้เงินที่ไม่ได้ผูกไว้ นอกจากนี้ การตรวจสอบ VHSNC ยังอ่อนแอมาก[ 3 ] ความท้าทายที่ต้องเผชิญในการดำเนินโครงการแบบกระจายอำนาจนี้รวมถึงการขาดความสนใจและการประสานงานระหว่าง คนงาน VHSNCการมีส่วนร่วมของชุมชนเล็กน้อย และการใช้เงินทุนอย่างไม่เหมาะสม[ 4 5 6 7 ] หลักฐานจากการศึกษาต่างๆ ที่ดำเนินการในอินเดียได้บันทึกไว้แล้วว่าการรับรู้เกี่ยวกับVHSNC นั้นแตกต่างกันไปตามสมาชิกต่างๆ เช่น เจ้าหน้าที่สาธารณสุข สมาชิกสถาบัน Panchayati Raj นักเคลื่อนไหวด้านสุขภาพทางสังคมที่ได้รับการรับรอง (ASHA) และสมาชิกกลุ่มช่วยเหลือตนเอง บริการป้องกันและรักษาที่นำเสนออยู่ใกล้แค่เอื้อมจะนำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงอย่างมีประสิทธิผลในด้านภาวะโภชนาการและบริการสุขภาพที่จำเป็นตามที่คาดการณ์ไว้ในหลักการของ "การสาธารณสุขมูลฐาน" การตระหนักรู้ในหมู่VHSNCจะช่วยให้เกิดการส่งต่อและการแสวงหาสุขภาพที่เหมาะสมต่อแพทย์ปฐมภูมิ สมาชิกคณะกรรมการส่วนใหญ่ไม่มีความรู้เรื่องความรับผิดชอบและการใช้จ่ายเงิน[ 8 ] อย่างไรก็ตาม การรับรู้ถึงช่องว่างในการนำVHSNC ไปใช้จำเป็นต้องระบุเพื่อทำความเข้าใจประเด็นที่เกี่ยวข้องกับการทำงานที่มีประสิทธิภาพของVHSNC ดังนั้น การศึกษานี้จึงมีความสำคัญต่อการทำความเข้าใจเกี่ยวกับความรับผิดชอบและการทำงานของVHSNCในเขตเดห์ราดูน รัฐอุตตราขั ณ ฑ์ ดังนั้น การศึกษานี้จึงดำเนินการโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินการรับรู้เกี่ยวกับความรับผิดชอบและการดำเนินการของคณะกรรมการอนามัยหมู่บ้าน สุขาภิบาล และโภชนาการในหมู่สมาชิกในเขตเดห์ราดุน วัสดุและวิธีการ การศึกษาภาคตัดขวางตามชุมชนได้ดำเนินการในบล็อก Doiwala และบล็อก Raipur ของเขต Dehradun ตั้งแต่เดือนมิถุนายน 2019 ถึงเดือนกรกฎาคม 2019 สมาชิกของคณะกรรมการVHSNCซึ่งเป็นสมาชิกอย่างน้อย 3 เดือนได้รวมอยู่ในการศึกษานี้ สมาชิกทั้งหมดของVHSNCถูกรวมในการศึกษาหลังจากได้รับความยินยอมที่ได้รับการบอกกล่าว มีการใช้แบบสอบถามกึ่งโครงสร้างแบบทดสอบล่วงหน้าซึ่งประกอบด้วยรายละเอียดทางสังคมและประชากรและคำถามเกี่ยวกับความตระหนักและความรับผิดชอบของพวกเขาในการนำVHSNC ไปใช้ คำถามจัดทำขึ้นจาก “คู่มือสำหรับสมาชิกคณะกรรมการสุขาภิบาลและโภชนาการประจำหมู่บ้าน”[ 9 ] ข้อมูลถูกรวบรวมโดยการสัมภาษณ์ส่วนบุคคล การรวบรวมข้อมูลดำเนินการโดยใช้ Epicollect 5.0,[ 10] ซึ่งเป็นซอฟต์แวร์แบบเปิดสำหรับการรวบรวมข้อมูลแบบไร้กระดาษ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ SPSS 23.0 สำหรับ windows ทำการวิเคราะห์เชิงพรรณนาเพื่อคำนวณคำตอบ การทดสอบทางสถิติที่อิงตามลักษณะและการกระจายของตัวแปร เช่น การทดสอบไคสแควร์และการแก้ไขของเยตส์ในทุกที่ที่เกี่ยวข้องถูกนำมาใช้เพื่อประเมินความสำคัญของผลการศึกษา การกวาดล้างทางจริยธรรม การศึกษาได้รับการอนุมัติอย่างมีจริยธรรมโดยคณะกรรมการจริยธรรมของสถาบัน (AIIMS/IEC/19/821) ขั้นตอนและความสำคัญของการศึกษาได้รับการบรรยายสรุปให้ผู้เข้าร่วมทราบก่อนเข้าร่วม ตามด้วยการลงนามแสดงความยินยอม ผลลัพธ์ การศึกษารวม 24 หมู่บ้านที่แตกต่างกันในบล็อก Raipur และ Doiwala ของอำเภอ Dehradun VHSNCs ของหมู่บ้านเหล่านี้ได้รับการติดต่อและสัมภาษณ์สมาชิก 69 คนเรียบร้อยแล้ว สมาชิกคณะกรรมการส่วนใหญ่เป็นพนักงานของ ASHA 31 คน (45%) อื่นๆ ได้แก่ คนงานชาวอังวะดี 8 คน สมาชิกวอร์ด 6 คน ผู้ปกครองหมู่บ้าน 5 คน แม่บ้าน 5 คน ANM 4 คน เจ้าของร้าน 3 คน คนส่งน้ำ 3 คน ชาวนา 1 คน นักข่าว 1 คน ผู้แจกจ่ายปันส่วน 1 คน และครู 1 คน ในจำนวนนี้ 8 คนเป็นประธาน 10 คนเป็นเลขานุการ 3 คนเป็นเหรัญญิก 2 คนเป็นสมาชิกวอร์ด และ 46 คนไม่ได้ดำรงตำแหน่งใดๆ อายุเฉลี่ยของคณะกรรมการอยู่ที่ประมาณ 43.49 (±10.046) ปี ระยะเวลาการเป็นสมาชิกเฉลี่ยอยู่ที่ 54.09 (±50.139) เดือน สมาชิกส่วนใหญ่เป็นสมาชิกของคณะกรรมการประมาณ 60 เดือน (5 ปี) รายได้เฉลี่ยต่อเดือนของVHSNCสมาชิกคือ8900 (±14144.044) สมาชิกสูงสุด 25 คน (36%) สอบผ่านระดับกลาง 17 คน (24.6%) ผ่านมัธยมปลาย 17 คน (24.6%) สำเร็จการศึกษา 5 คน (7.2%) จบการศึกษาระดับสูงกว่าปริญญาตรี และ 4 คน (5.8%) ได้รับการศึกษาจนถึงมัธยมต้น ในขณะที่คนหนึ่งไม่รู้หนังสือ จำนวนสมาชิกสูงสุดนับถือศาสนาฮินดู 67 คน (97%) และวรรณะทั่วไป 44 คน (63.8%) ไม่มีการกำหนดวันประชุมตามสมาชิก 66 คน (95.70%) [ ตารางที่ 1 ] สมาชิกสี่สิบเจ็ดคน (68.10%) รายงานว่าความถี่ของการประชุมคือเดือนละครั้ง ในขณะที่ 9 คน (13.0%) ไม่รู้เกี่ยวกับการประชุม จากสมาชิกทั้งสามคนบอกว่ามีวันที่แน่นอนสำหรับ การประชุม VHSNCหนึ่งในนั้นบอกว่าจะเป็น วันพุธ ที่ 2 ของทุกเดือน ในขณะที่อีกสองคนบอกว่าจะเป็นวันเสาร์แรก พบว่าจำนวนการประชุมโดยเฉลี่ยของสมาชิกวชอยู่ที่ประมาณ 27.86 (+/−39.571) วัน จากสมาชิกทั้งหมด 69 คน มีเพียง 25 คน (36.2%) ที่เข้าร่วมประชุมทั้งหมด เหตุผลคือ 34 คน (77.3%) ไม่ว่างในขณะที่ประชุม 9 คน (20.5%) ไม่รู้ 15 คน (34.1%) ป่วย และ 2 คน (4.5%) ไม่มีการตอบสนอง สมาชิกสูงสุด 24 คน (34.8%) และ 23 คน (33.3%) พิจารณา prathan และ ASHA ตามลำดับ ควรช่วยอำนวยความสะดวกในการประชุม สมาชิก 38 คน (ร้อยละ 55.10) มีส่วนร่วมในแผนสุขภาพหมู่บ้าน จากสมาชิกทั้งหมด 38 คน 18 คน (47.4%) เข้าร่วมแผนสุขภาพหมู่บ้านเดือนละครั้ง นอกจากนี้ มีสมาชิกเพียง 23 คน (33.30%) ที่เข้าร่วมงบประมาณสุขภาพหมู่บ้านอย่างแข็งขัน งบประมาณสุขภาพหมู่บ้านประจำปีส่วนใหญ่จะใช้เพื่อให้บริการด้านสุขอนามัยและความสะอาดในหมู่บ้าน สมาชิกประมาณ 25 คน (65.79%) ไม่รู้เกี่ยวกับงบประมาณสุขภาพหมู่บ้าน ที1 ตารางที่ 1:การแจกจ่าย สมาชิก VHSNCตามความรู้เกี่ยวกับวันและความถี่ของการประชุมVHSNC ตารางที่ 2แสดงให้เห็นว่าสมาชิก 41 คน (59.4%) ไม่ทราบว่ามีจุลสารใด ๆ ที่จัดเตรียมไว้สำหรับการทำงานของ VHSNCs และมีสมาชิกเพียง 20 คน (29.0%) เท่านั้นที่ทราบเกี่ยวกับจุลสารดังกล่าว สมาชิกหกสิบห้าคน (98.48%) รายงานว่าVHSNCตรวจสอบบริการที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพทั่วไปในหมู่บ้าน สมาชิก 54 คน (81.82%) บอกว่าการจัดหาน้ำดื่มที่ปลอดภัยเป็นหนึ่งในหน้าที่สำคัญของVHSNCสมาชิก 48 คน (72.73%) สนับสนุนการเข้าถึงห้องน้ำสาธารณะที่สะอาดและสิ่งอำนวยความสะดวกด้านสุขอนามัย และสมาชิก 21 คน (31.82%) ส่วนใหญ่ใช้VHSNCบริการปันส่วนจากระบบกระจายสาธาณูปโภคแก่ชาวบ้าน Gram Pradhan เป็นประธานของ VHSNCs ส่วนใหญ่ (87.00%) ที2 ตารางที่ 2:การแจกจ่าย สมาชิก VHSNCตามความตระหนักเกี่ยวกับคู่มือการทำงานและบริการ ของ VHSNC ที่จัดทำโดย VHSNC ดังแสดงในตารางที่ 3สมาชิก 42 คน (ร้อยละ 62.90) ทราบการลงทะเบียนเข้าร่วมประชุม สมาชิก 42 คน (62.90%) รู้สมุดเงินสดธนาคาร และ 50 คน (72.50%) รู้สมุดเงินฝากธนาคาร สี่สิบสามคน (ร้อยละ 62.30) มีข้อมูลเกี่ยวกับงบรายจ่าย และในขณะที่ 50 คน (ร้อยละ 72.50) ทราบเกี่ยวกับทะเบียนสุขภาพประจำหมู่บ้าน สมาชิก 31 คน (44.90%) รู้เกี่ยวกับเครื่องมือตรวจสอบบริการสาธารณะและลงทะเบียน หกสิบหกคน (ร้อยละ 95.70) ทราบทะเบียนคนตาย และ 67 คน (ร้อยละ 97.10 ร้อยละ 97.10) ทราบทะเบียนคนเกิดที่คณะกรรมการจัดทำขึ้น สมาชิกหกสิบหกคน (ร้อยละ 95.70) เชื่อว่าVHSNCสามารถตรวจสอบบริการด้านสุขภาพ สุขอนามัย และโภชนาการเฉพาะของหมู่บ้านได้ จำนวนสมาชิกสูงสุด 55 คน (79.70%) รับทราบงบประมาณที่มอบให้กับ VHSNCs สมาชิกสี่สิบเจ็ดคน (87.00%) รายงานว่างบประมาณ10,000 ต่อปี ตามจำนวนสมาชิกสูงสุด 30 คน (54.5%) กองทุนนี้ใช้สำหรับบริการด้านสุขอนามัยและความสะอาดในหมู่บ้านเป็นหลัก และสมาชิก 20 คน (36.4%) รายงานว่าการใช้กองทุนนั้นตัดสินใจโดย Gram pradhan เพียงผู้เดียว ที3 ตารางที่ 3:การแจกจ่าย สมาชิก VHSNCตามการรับรู้เกี่ยวกับการลงทะเบียนและบันทึกต่างๆ ที่เก็บรักษาโดยVHSNC ตามตารางที่ 4สมาชิก 52 คน (75.4%) รายงานว่าวันโภชนาการเพื่อสุขภาพของหมู่บ้าน (VHND) จัดขึ้นเพื่อให้คำปรึกษาด้านโภชนาการและสุขภาพเป็นหลัก สมาชิกส่วนใหญ่ 26 คน (37.7%) ช่วยจัดประชุมและรวบรวมผู้คนเพื่อ VHND สมาชิก 20 คน (29.0%) ช่วยให้คำปรึกษาด้านโภชนาการและสุขภาพสำหรับวัยรุ่นและสตรี สมาชิกสิบสามคน (ร้อยละ 18.8) มีบทบาทในการฉีดวัคซีน ในขณะที่สมาชิก 20 คน (ร้อยละ 29.0) ไม่รู้หรือไม่มีบทบาท ที4 ตารางที่ 4:การแจกจ่าย สมาชิก VHSNCตามการรับรู้เกี่ยวกับกิจกรรมวันอนามัยหมู่บ้านและโภชนาการ การอภิปราย ในอินเดีย กลยุทธ์ในการเสริมสร้างการมีส่วนร่วมของชุมชนได้ถูกนำมาใช้เป็นเวลานาน ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้แน่ใจว่ามีการรักษาพยาบาลเบื้องต้นราคาไม่แพง เข้าถึงได้ และมีคุณภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งภาคส่วนที่เปราะบางและเปราะบางของสังคม[11] องค์การอนามัยโลก (WHO) ก็เช่นกัน เสนอแนะว่า "การพัฒนาด้านสุขภาพควรให้ประชาชนเป็นศูนย์กลางมากขึ้น" และส่งเสริมการมีส่วนร่วม[ 12 ] อินเดียยังมีประวัติศาสตร์อันยาวนานของการปกครองแบบกระจายอำนาจที่เกี่ยวข้องกับชุมชนในการออกแบบและวางแผนบริการด้านสุขภาพผ่านคณะกรรมการสุขภาพประจำหมู่บ้านต่างๆ คณะกรรมการสุขภาพหมู่บ้านดังกล่าวก่อตั้งขึ้นในอินเดียเพื่อวางแผนด้านสุขภาพ ส่งเสริมกิจกรรมด้านสุขภาพ แก้ไขปัญหาในท้องถิ่น และส่งเสริมความร่วมมือระหว่างชุมชนและหน่วยงานด้านสุขภาพ[11 ]ในปีพ.ศ. 2548 National Rural Health Mission (NRHM) ซึ่งมีชื่อใหม่ว่า National Health Mission (NHM) ได้แนะนำคณะกรรมการสุขภาพและสุขาภิบาลหมู่บ้านภายใต้ Gram Panchayat (สภาหมู่บ้าน) เพื่อให้แน่ใจว่าบริการสุขภาพที่มีคุณภาพพร้อมให้บริการแก่คนยากจนในชนบทส่วนใหญ่[11 ] ] ต่อมาในปี พ.ศ. 2554 คณะกรรมการสุขาภิบาลอนามัยหมู่บ้าน (VHSC) ได้เปลี่ยนชื่อเป็น “คณะกรรมการโภชนาการสุขาภิบาลอนามัยหมู่บ้าน” เพื่อขยายบริการด้านโภชนาการ NHM ให้ความสำคัญกับการรวม "สถาบัน Panchayati Raj" ในการทำงานของVHSNCเพื่อให้มีชุมชนเป็นศูนย์กลางมากขึ้น[ 13 ] หน้าที่ของVHSNCรวมถึงการวางแผนด้านสุขภาพและสุขอนามัยในลำดับความสำคัญของหมู่บ้านและปัญหาโดยใช้เงินที่ไม่ผูกมัด นอกจากนี้ การเก็บบันทึกเกี่ยวกับภาวะโภชนาการของสมาชิกในชุมชน โดยเฉพาะผู้หญิงและเด็กจะเพิ่มความตระหนักในเรื่องโภชนาการ นอกจากนี้ยังจัดงาน “Village Health and Nutrition Day (VHND)” ร่วมกับ Anganwadi Centres (AWCs)[ 11 ] โดยสรุปVHSNCของ Gram Panchayat ทำหน้าที่เป็นเวทีโดยจัดการกับปัจจัยกำหนดสุขภาพต่างๆ โดยการเพิ่มความรู้และการเข้าถึงบริการด้านสุขภาพ พัฒนาแผนสุขภาพหมู่บ้านตามความต้องการและปัญหาของท้องถิ่น และเพิ่มการใช้บริการสาธารณสุขของประชาชน[ 13 14 ] Semwal et al .[ 6 ] ทำการศึกษาที่คล้ายกันในเขต Nainital ของ Uttarakhand และรายงานว่าอายุเฉลี่ยของสมาชิกคือ 39.01 ± 8.5 ปี และอาสาสมัครสูงสุด (32.8%) มีคุณสมบัติถึงระดับกลาง รองลงมาคือ 26.4% ผู้สำเร็จการศึกษา . การศึกษาเดียวกันนี้มีกรัมประธาน 16.4% เจ้าหน้าที่สาธารณสุขหญิง 9.1% ASHAs 18.2% และคนงานอังงันวดี 13.6% เมื่อพิจารณาจากแง่มุมของการประชุมประจำเดือน การศึกษาของ Das et al . ในพื้นที่ชนบทของเขต Kamrup รัฐอัสสัม[ 4] รายงานว่าการประชุมประจำเดือนไม่ปกติ มีเพียง 16.67% ของ VHSNC เท่านั้นที่จัดการประชุม 10–12 ครั้งใน 1 ปี สมาชิกมากกว่าครึ่งระบุว่ามีการประชุมเพื่อหารือเกี่ยวกับปัญหาต่างๆ ของหมู่บ้าน และเสนอและอนุมัติงบประมาณสำหรับกิจกรรมที่จะดำเนินการในหมู่บ้าน[15 ] มีการรายงานการเก็บบันทึกที่ไม่เพียงพอและไม่เหมาะสมสำหรับการประชุม[ 16 ] การศึกษา จากชนบททางตะวันออกของอินเดียรายงานว่างานของสมาชิกของคณะกรรมการมุ่งเน้นไปที่การรวมสุขาภิบาลหมู่บ้าน ทำกิจกรรมการรับรู้ด้านสุขภาพ และช่วยเหลือในการจัดการทางการแพทย์สำหรับเด็กที่ป่วย ขาดสารอาหาร และสตรีมีครรภ์[11] ความตระหนักในหมู่สมาชิกของVHSNCเป็นกุญแจสู่แนวคิดในการวาง "การมีส่วนร่วมของประชาชนในการวางแผนสุขภาพ" และประกันหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้าในอินเดีย อย่างไรก็ตาม ควรพยายามทำให้มั่นใจถึงการนำไปปฏิบัติและการพัฒนาเฟรมเวิร์กการเฝ้าติดตามสำหรับVHSNC การศึกษานี้ให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับการรับรู้ของเจ้าหน้าที่ระดับหมู่บ้านและความเข้าใจของพวกเขาเกี่ยวกับ VHSNCs บทสรุปและข้อเสนอแนะ เจ้าหน้าที่ระดับหมู่บ้านของVHSNCของกลุ่มที่เลือกในเขต Dehradun มีความตระหนักบางส่วนเกี่ยวกับการทำงานของคณะกรรมการ คณะกรรมการส่วนใหญ่ใช้เงินกองทุนเพื่อบริการสุขภาพขั้นพื้นฐาน สถานพยาบาล และช่วยเหลือผู้ป่วยยากไร้ในการรักษาและส่งตัวไปโรงพยาบาล จำเป็นต้องมีความตระหนักเพิ่มเติมในคณะกรรมการเพื่อปรับปรุงการทำงาน การสนับสนุนทางการเงินและการเป็นสปอนเซอร์ สภาการวิจัยทางการแพทย์แห่งอินเดีย นักศึกษาระยะสั้น 2019 สำหรับการสนับสนุนทางการเงิน ผลประโยชน์ทับซ้อน ไม่มีความขัดแย้งทางผลประโยชน์

โพสต์โดย : ppp เมื่อ 14 ก.พ. 2566 18:08:36 น. อ่าน 112 ตอบ 0